De laatste stops in het westen en op naar het oosten

Onze voorlaatste stop in het westen is Calgary. Op weg hier naar toe bezoeken we Fort Macleod en Head-Smashed-In Buffalo Jump.

In Fort Macleod is het eerste fort in het westen van de Mounted Police, de bekende politie met de rode jasjes. In het oude fort is nu een museum.

Head-Smashed-In Buffalo Jump is een van de Unesco wereld erfgoed items, hier werden vanaf 700 tot 1800 elke herfst bizons door de indianen over de klippen gejaagd, om te zorgen voor voedsel voor enige maanden en voor huiden voor kleding en tipi's. Er is een prachtig museum gebouwd rondom de helling en aan het eind sta je boven op de klip. De botten en werktuigen van de indianen worden tot 10 meter diep gevonden.

Calgary is een vrij nieuwe stad met veel hoog bouw, we bezoeken het wandelgebied (met veel restaurants en terrassen) en het Olympisch plein van 1988. Op het plein staan plaquettes met de namen van medaillewinnaars o.a.Yvonne van Gennip en Jan Ykema. Onze camping ligt vlak naast het Olympisch park waar de bobbaan en de skispringschansen staan. 's Avonds rijden we naar de Olympic Oval en daar huurt Hendrik schaatsen om een half uur te schaatsen op dit beroemde ijs (helm verplicht). Naast de baan zijn enkele schaatsers van het Canadese team aan het trainen, we herkennen de Canadese Nederlander Ted Jan Bloemen en trainer Schouten.

De laatste stop in het westen is Drumheller, de dinosaurusstad van Canada. Hier staat het prachtige Tyrrell dinosaurus museum met 40 volledige skeletten en heel veel fossielen die in Alberta gevonden zijn. In het museum loop je door de verschillende tijdperken van miljoenen jaren geleden tot nu. Bij het bezoekerscentrum van Drumheller staat een T-Rex, 4x vergroot, hier kun je via 100 treden omhoog tot in de bek. De rij is lang en wij lopen door.

We volgen de Dinosaur Trail door de Badlands en steken met een pont de Red Deer rivier over. Onderweg zien we de Horse Thief en de Horseshoe canyon, om uiteindelijk te eindigen bij de Hoodo's.  Dit zijn door erosie ontstane pilaren met een platte steen er boven op.

Na deze laatste stops in het westen gaan we via de provincies Saskatchewan, Manitoba en Ontario op weg naar het oosten.  De eerste 2 provincies bestaan voornamelijk uit graanvelden en weiland, in Ontario is heel veel bos en meren. In Ontario loopt onze route gedurende 700 km langs het grootste zoetwatermeer. Dit meer, Lake Superior, ligt in zowel Canada als de VS (Michigan en Minnesota). Aan Canadese zijde liggen er 2 nationale parken langs het meer met zandstranden, baaien, eilandjes en rotsen.

Bij een uitzichtpunt langs het meer ontmoeten we in de regen Klaas uit Steenwijk. Hij is op de fiets onderweg van Alaska naar Halifax en heeft er al 6600 km opzitten.

Achterop de fiets heeft hij een friese vlag, zijn ervaring is dat hij meer contacten legt met emigranten (of hun nakomelingen) met deze vlag dan met de nederlandse.

We drinken samen een kop koffie in de camper en dan komen we er achter dat hij ook degene is die Wytske in Golden gezien heeft. Daar fietste iemand langs onze camper met een friese vlag achterop, maar toen we later op de camping gingen zoeken vonden we de vlag niet terug (tas met vlag in tent?). Na de koffie en het uitwisselen van reisblog gegevens zet Klaas zijn fietstocht weer voort en ook wij gaan verder. Het blijft buiig en 's middags worden we tijdens een wandeling naar het strand door en door nat.

Ook vandaag hebben we weer veel buien, dit zijn de eerste 2 natte en koudere dagen na enkele warme weken. Deze laatste week zijn we 2x in een andere tijdzone gekomen en is het tijdsverschil met Nederland van 8 naar 6 uur gegaan.

We zijn nu in Sault-Ste-Marie en trekken morgen verder naar Parry Sound en a.s. maandag naar de Niagara watervallen.

Groetjes,

Hendrik en Wytske