Via Kamloops, Hope en Whistler naar Vancouver

Bij vertrek uit Clearwater is de lucht nog steeds grijs van de rook en is het grootste deel van Wells Gray park nog afgesloten. Onderweg naar Kamloops zien we op meerdere plaatsen rook omhoog komen op een berg aan de andere kant van de rivier. Ook in Kamloops hangt veel rook en we gaan eerst naar het bezoekerscentrum voor inlichtingen. Hier horen we dat ook de camping in park Lac Le Jeune in de rook ligt, we besluiten om hier niet 4 nachten te blijven maar 1. De dingen die we hier gepland hadden zijn toch niet mogelijk, omdat er meerdere wegen afgesloten zijn. We reserveren voor de overige 3 nachten een camping in Hope en hopen dat we daar minder last van de rook hebben. 

Zo'n 30 km voor Hope klaart de lucht op en ruiken we geen rook meer.

Hope is een leuk stadje aan de Fraser rivier. Overal staan houten beelden gemaakt van boomstammen en er is een leuk park.

We gaan de volgende dag de Othello tunnel wandeling doen, deze loopt over een oude spoorbaan, door tunnels en langs de Coquihalla rivier. De wandeling is ca. 5 km en erg mooi. Vervolgens gaan we naar het uitzichtpunt op de "Hope Slide". Hier is in januari 1965 een grote aardverschuiving geweest, die 3 km van de highway heeft verwoest, waarbij 3 auto's zijn bedolven en 4 mensen zijn overleden. De nieuwe weg ligt nu 55 meter hoger door alles wat naar beneden is gekomen. Hier kun je zien wat een lichte aardbeving kan veroorzaken en hoe de natuur ons altijd weer de baas is. . 

Dichtbij Hope ligt Hell's Gate: een vernauwing in de Fraser rivier, waar het water met behoorlijk geweld door heen gaat. De naam is ontleend aan de goudzoekers, die deze kloof ook moesten passeren op hun route langs de Fraserrivier. Met een gondel ga je over de kloof. Naast de rivier zijn vistrappen aangelegd, zodat de zalm de kloof goed kan passeren.

De route naar Whistler kan, ondanks vele wegafsluitingen, zoals we gepland hadden. Dit is een toeristische route door de Fraser Canyon naar Lytton (HW1), daarna naar Lillooet en vandaar naar Whistler via de  steile weg nr. 99(de Sea to Sky high way).

Whistler is de plaats waar in 2010 de skiwedstrijden van de Olympische spelen van Vancouver gehouden zijn.

Zaterdag gaan we op weg naar boven, bij het dalstation is het erg druk met wandelaars en fietsers. In de zomer is een van de attracties hier om met de mountainbike naar boven te gaan met de kabelbaan  en daarna terug te fietsen over de skipistes. In elke 2e gondel die naar boven gaat worden mountainbikes gezet. In de zomer kun je een dagkaart kopen die geldig is voor alle liften. Wij gaan eerst met de gondellift naar ca. 1800meter (in 30 minuten), lopen 10 minuten en stappen dan in de stoeltjeslift. Deze brengt ons in 15 minuten naar 2100meter, hier heb je een fantastisch uitzicht. Het is daar wel koud, maar we wandelen er nog een stukje en gaan dan weer met de stoeltjeslift terug. Vervolgens gaan we met de Peak-to Peak gondel, deze gaat niet van beneden naar boven (of omgekeerd), maar van berg naar berg in ca. 20 minuten. Boven op deze 2e berg maken we een mooie wandeling, die 2x de skiafdaling kruist, dit is de enige afdaling waar ook in de zomer geskied wordt. Hierna gaat het in 2 etappes met stoeltjesliften terug naar het dorp. Tijdens de wandeling zien we een bergmarmot op enkele meters afstand en vanuit de stoeltjeslift zien we onder ons in het gras een zwarte beer.

Zo'n 100 km voor Vancouver ligt Squamish aan het mooie Howe Sound fjord. Rondom Squamish liggen meerdere provinciale parken, o.a.:

- Stawamus Chief prov. park met de Shannon waterval en een 500 meter hoge steile rots die door veel klimmers wordt beklommen. We kunnen ze door . de verrekijker zien.

- Porteau Cove prov. park: dit park ligt aan het fjord en heeft mooie picknick plaatsen aan het water en een kiezelstrand met ook weer veel aangespoeld hout. Je hebt hier een mooi uitzicht over het fjord met kleine eilandjes

Enkele kilometers verder ligt Brittania Beach, dit dorp is gebouwd rond de Brittania kopermijn. Hier hebben gedurende de 70 jaar dat de mijn in gebruik was in totaal zo'n 60000 mensen gewoond, allemaal in een huis van de mijn. Nu zijn er nog enkele huizen over en de mijn is een museum. We krijgen een rondleiding van 3 kwartier, eerst een ritje met een treintje door een mijnschacht en daarna een demonstratie van het boren van de gaten voor het dynamiet en dan zien we een gat wat door dynamiet is ontstaan. De stukken rots werden daarna naar de Mill vervoerd. De Mill is een zeer groot gebouw uit 1928 en hier werden de rotsblokken verkleind in ca. 5 stappen tot poeder. Vooral de uitleg over het verwerken van de rotsblokken en het isoleren van het koper was erg interessant.

Vandaag zijn we aangekomen in Vancouver, waar wij 3 nachten blijven. Vanaf de camping is het 15 minuten lopen naar de airtram die ons in het centrum van Vancouver brengt. Over de stad meer in het volgende reisblog.

Groetjes,

Hendrik en Wytske