Van Port Hardy naar Wells Gray

Zaterdagmorgen staan we om 5.15 uur in de haven van Port Hardy; de boot vertrekt om 7.30 uur, maar je moet 2 uur van te voren aanwezig zijn. Na een uur wachten mogen we de camper aan boord rijden. Er gaan ca. 10 campers, 3 touringcars en een twintigtal auto's aan boord. Eenmaal aan boord gaan we naar de lounge met panorama ramen, waar wij een stoel hebben. Je kunt ook een hut reserveren, maar omdat we alleen overdag varen hebben we dat niet gedaan. Het weer zit niet mee, bijna de gehele dag regen, zodat we geen zicht hebben op de bergen verder van de kust. Toch valt er genoeg te zien: eilandjes, spookdorpjes, dolfijnen, vuurtorens, grote vissen (die boven komen). Omdat het Canada-dag is en het 150 jarig bestaan gevierd wordt, is er tussen de middag een gratis barbeque en 's middags taart. 's Avonds is er een buffet met lekker veel vis. Om 23 uur legt de boot aan in Prince Rupert en een half uurtje later rijden wij (en alle andere campers) van boord naar de camping,die ongeveer 1 km verder ligt, Het kantoor is open en binnen no time heeft iedereen een plekje. Zondag regent het nog bijna de gehele dag en brengen we een bezoek aan het Northern British Colombia museum. In dit museum zijn vele overblijfselen van de oorspronkelijke bewoners van het gebied te zien, zoals maskers,grafversierselen en gebruiksvoorwerpen.

Maandag is het weer een stuk beter met af en toe een buitje, maar ook zon. We gaan op weg naar Smithers, onze volgende stop. Het is een mooie route langs de Skeena rivier, meren en bossen. Het grootste deel van de route zien we geen wild en dan bijna bij Smithers eerst een hert en daarna een zwarte beer met 2 jongen.

We maken een tussenstop bij Hazelton, een oud stadje waar ooit een pelshandelspost was. Het dorp is bereikbaar via een 80 meter hoge hangbrug boven een canyon.

De camping in Smithers heet Glacier View en we hebben ook werkelijk een prachtig uitzicht op de gletsjer. De volgende dag rijden we een route rond Smithers, bijna alles gaat via dirt road (verharde paden), een deel is natgemaakt en de auto is na afloop ook "dirt". We vervolgen onze route langs weg 16 en daarna 97. Dit zijn vrijwel de enige wegen hier in het noorden. We overnachten bij prachtige meren in de buurt van Quesnel en McLeese lake. Vanuit Quesnel gaan we naar Barkerville, een oude stad uit de tijd van de Goldrush. Rond 1860 ontstond hier een bloeiende stad, maar met het slinken van de goudvoorraden werd het een spookstad. Nu is het een openluchtmuseum, waar acteurs het leven van de goldrush naspelen en waar alles zo veel mogelijk draaiende wordt gehouden. De bakkerij heeft de ovens warm,  het postkantoor, de restaurants en winkels zijn open. Het is de omweg wel waard (er gaat een aftakking (ca.70 km) van weg 97 heen en deze moet je ook weer terug).

Ter hoogte van 100 Mile house wordt de lucht grijs en ruiken we brand. Van een vrouw van friese afkomst die we bij de supermarkt treffen, horen we dat het daar al 3 dagen brand en dat er 3000 mensen geëvacueerd zijn. De hoge temperaturen (30+) en harde wind zorgen dat het vuur zich nog steeds uitbreidt.Wij vervolgen onze weg naar Clearwater bij het Wells Gray Park. We kamperen net buiten het park en dat is, naar later blijkt, een goede keus. Zaterdag gaan we het park in en bekijken de meeste watervallen (Spahat, Dawson en Helmcken) en de Ray farm. De Moul Falls bewaren we tot zondag, het is erg warm en we willen deze wandeling van 5 km. 's morgens vroeg gaan doen. Zondagmorgen blijkt dat het park gesloten is, er is een brand aan de andere kant van de rivier, maar omdat er maar 1 weg is in het park heeft men deze (en de campings in het park) uit voorzorg afgesloten. Onze camping is open, maar loopt behoorlijk leeg., Geluk bij een ongeluk, doordat er maar weinig mensen zijn doet het internet het nu opeens wel. Wij blijven hier nog tot morgen en gaan dan naar Kamloops, volgens de informatie van het bezoekers centrum zijn alle wegen daar open.

Groetjes uit een erg warm Canada,

Hendrik en Wytske